7 Kasım 2008 Cuma

neden umutsuz bu kadınlar

ortalama 50 yılı aynı mutfakta yemek pişirerek,aynı banyoyu 1 milyonuncu kez silerek,aynı yatakta aynı geceye yatıp aynı sabaha uyanarak geçirmek..................
işte ev kadınlarını umutsuz yapan bu.
kim ister yaşam hakkını heba etmeyi
her günü aynı olan bir hayatı yaşamak 25 yaşında ölen 80 yaşında gömülen birinin hayatını yaşamaya benzer.

sokaktaki insanların yüzüne bakın 25 yaş altı herkes ne kadar neşeli cıvıl cıvıl sizde öyleydiniz.,

mutluluğumuzu geri kazanalım başka yaşam şansımız yok.

şimdi yemek ve çamaşır suyu kokularından kurtulmanın tam vakti .

hayatımızı anlamlandıran her şeyi geniş zamanlarda yaşayalım.

umut etmek , özlemek ,bitmeyen hayaller kurmak ne güzeldi...

ev ,iş, çocuklar arasında koşturup duruyoruz . HAYATLA CEBELLEŞİYORUZ yoruluyoruz hırpalanıyoruz oysa hayat kendi yolunda akıp gidiyor.

ve öyle kısa ki aslında ömür . HİÇ BİR ŞEY VE HİÇ KİMSE UĞRUNA HARCANMAYACAK KADAR DA DEĞERLİ.

ev kadınlarının derin yanlızlığı ,umutsuzluğu hep etkiledi beni.ilk annemde hissettim bunu küçük bi çocukken. hüznü silmek istedim ondan başaramadım.

şimdi bütün umutsuz ev kadınlarına bakış açısı kazandırmak istiyorum.

Hiç yorum yok: